Welkom bij Natte Neuzen !


In ons hondenhotel leven onze gasten gewoon bij ons in huis en in onze omheinde tuin.  Wij hebben geen kennels of hokken !  Uw trouwe vriend moet zich bij ons perfect kunnen amuseren, zoals thuis !  Wij zijn gespecialiseerd in kleine rassen.

Hieronder kan u lezen hoe wij begonnen zijn om van onze passie ons beroep te maken.

Mijn naam is Veerle Clays en van opleiding ben ik psychiatrisch verpleegkundige.


Als kind was ik al geïnteresseerd in honden maar had er thuis zelf geen. Zo begon ik al vroeg andermans honden uit te laten en te amuseren.


Na mijn huwelijk en de geboorte van onze kinderen Silke en Mich, kocht ik in 1998 mijn eerste hond, Tosca, een golden retriever.


Gezien zijn rebelse karakter was hij de aanleiding voor mij om veel gespecialiseerde hondenlectuur te verwerken en te slagen voor een professionele opleiding als zelfstandig hondeninstructeur en gedragstherapie bij Syntra in Brussel.


Omdat mijn echtgenoot, Johan, bijna altijd weg was met Tosca naar gehoorzaamheidswedstrijden, besloot ik mij een newfoundlander aan te schaffen. Dit was al van kindsaf mijn lievelingsras. Om de kosten van het trimonderhoud te drukken, besloot ik dan om ook maar de cursus als professioneel hondentrimster, met succes, te volgen.


In 2001 ben ik dan met een hondenhotel gestart zodat ik de ziekenzorg vaarwel kon zeggen.


Ik had inmiddels een kennelnaam bij Sint-Hubertus aangevraagd en de eerste eigen nestjes newfoundlanders “Of the Cosy Nest” waren al vlug een feit. 


In 2005 gooide ik het roer nog eens om…liet een trimsalon bouwen en ving nu mijn klantjes bij mij thuis op.


Vooral omdat ik gespecialiseerd was in het trimmen van grote rassen, deed het mijn trimsalon uit zijn voegen barsten en was inmiddels zelf de trotse bezitter van 7 newfoundlanders, een golden retriever en een parson russell terriër. 


Er bleef dus geen plaats meer over voor pensionhonden, dus heb ik die activiteit stilgelegd tot ik in 2012 ernstige gezondheidsproblemen kreeg. Al het rondvliegend haar in het trimsalon was niet goed voor mijn longen en ik was dus genoodzaakt hiermee te stoppen.


Ook de aanhoudende gezondheidsproblemen bij de newfoundlanders leidden ertoe dat ik stopte met het fokken ervan, waardoor er opnieuw plaats was voor pensionhonden.


In 2013 werd Johan door zijn aanhoudende rugproblemen om medische redenen uit zijn administratieve job ontslagen. Het pension draaide inmiddels weer op volle toeren dus kon ik eigenlijk wel iemand gebruiken om zowel de administratieve, logistieke en boekhoudkundige taken op zich te nemen. Door zijn opleiding aan de hogere school is hij tevens 5-talig, wat ook al eens nuttig kan zijn.


Wij hebben dus allebei onze carrière een andere wending gegeven, maar hebben er nog geen seconde spijt van gehad.