Een, twee, drie…
(Take this waltz)

de vogel op de draad
zingt z’n eigen lied
de worm aan de haak
probeert vrij te komen

uit de hemel valt een stem
sluit vriendschap met die
van de man op de planken
de cohesie is een feit

liedjes worden geboren
ik neem ze in m’n armen
wieg ze en koester ze
als pasgeboren baby’s

plots verandert de ambiance
soldaten marcheren in gelijke
tred naar het front en vechten
een heldhaftige dood tegemoet

muziek klinkt in het kamp
gedwongen gespeeld, dat wel
dansend naar het eind van de liefde
mensen lopen de dood tegemoet

het gebed schreeuwt om troost
uw wil geschiede, het is uw wil
wees gerust, ooit is er vrede
in de wereld en in het hart

in het hotel gaat het leven
z’n dagelijks gangetje
verliefden ontmoeten elkaar
hebben elkaar nodig, of niet

de liedjes leggen zich teder
aan mijn ritmisch tikkende
voeten, ik raap ze op en
vorm ze samen tot dit gedicht.

halleluja

© Jacques Smeets (13-02-2023)

Aanvulling:
Liedjes van Cohen zijn zeer wel bekend binnen mijn generatie. Ik groeide er mee op, zonder dat ik er een echte fan van werd. Door de jaren heen vonden ze echter ergens in mijn geheugen een vaste plaats. Toen ik op zondag, 12 februari 2023 in het Theater Landgraaf getuige was van de vertolking van vele nummers van Leonard Cohen door Bert van den Bergh, samen met Tessa Kersten en de band, kwam alles bovendrijven uit mijn geheugen. Ik kon de liedjes bijna allemaal in mezelf meezingen of neuriën.

Avelanche (klik op deze link om dit lied te beluisteren).

Na dit schitterende optreden verdween de muziek niet meer uit mijn hoofd en toen ik de volgende ochtend, na een korte rusteloze nacht, om 04:00 uur op stond om mijn dagelijkse krantenwijk te lopen, spookten allerlei woorden en korte poëtische zinnetjes door mijn hoofd. Toen ik terugkwam van mijn ronde, nam ik een blocknote en een pen ter hand en schreef een aantal van die gedachten op. Daarna kon ik met een rustig gevoel weer terug naar bed.
In de loop van de dag schreef ik dit gedicht, stuurde het naar Bert van den Berg om hem en zijn band hiermee te bedanken en vooral eer te bewijzen voor hun meer dan voortreffelijke optreden en ik kreeg van hem de volgende reactie terug:

Hoi Jacques,

Ik heb het gedicht in alle rust in mij op kunnen nemen, zonder de stoor-factoren van de dag.

Het is mooi Jacques, heel mooi vind ik.

Het geeft een prachtig beeld van wat een optreden van ons is. Je tipt een paar punten uit ons optreden aan die een goed beeld geven van wat een heel optreden is. Het mij meest pakkende stuk uit je mooie gedicht is: uit de hemel valt een stem sluit vriendschap met die van de man op de planken de cohesie is een feit. Mooi verwoord en gevonden.

Heel veel dank voor je mail en natuurlijk heb je alle vrijheid om je gedicht te publiceren en ben ik trots dat wij de aanleiding en inspiratie waren voor de prachtige woorden die je ook prachtig bij elkaar gezet hebt.

Met vriendelijke groet

Bert