Spellenbibliotheek

Een uitbreiding van mijn assortiment zijn mijn spellendozen. De afgelopen tijd ben ik bezig mijn spellenbibliotheek te vernieuwen en uit te breiden. Er zijn al zo’n 140 sets kaarten vervangen en toegevoegd, en dat gaat nog wel even door.

Dus als je eens thuis leerzame spellen wil spelen met een uitlegje erbij, dan kun je bij mij een doos met 12  of 16 spellen huren. Ze kosten 4 resp. 5 euro, en daarvoor mag je ze twee weken houden. Ik zorg voor een gevarieerde set, maar als je wil kan ik ook een doos op thema voor je samenstellen (Bieden na een SA-opening, Tegenspelen van troefcontracten, Communicatie, Volgen, om maar iets te noemen).

Stuur een berichtje als je een doos wil huren, en gun me een dagje de tijd om een set voor je samen te stellen.

Honderdhandendrive 2024

De nietsontziende bridgemarathon waar ik een van de organisatoren en wedstrijdleiders van ben, wordt dit jaar gehouden op zaterdag 9 maart. Dat wordt weer 12 uur achter elkaar door kaarten met gezelligheid, goede catering en prijzen na afloop. Ik kijk er elk jaar weer naar uit, het is een uniek evenement.
Kijk op onze website voor verdere gegevens, en geef je gewoon nu op.

Cursusprogramma voorjaar 2022

De corona-maatregelen maken het mogelijk voor sportscholen om ook binnen weer te trainen, en aangezien ik een trainer ben voor een denksport die binnen wordt beoefend, ga ik weer open. Uiteraard houden we afstand, heeft iedereen een QR-code bij zich, en blijft bij klachten thuis. 
Er mogen hooguit 75 mensen bij elkaar komen, dus mijn leslokaal met 12 stoelen valt geheel binnen alle grenzen.

Beginnerscursus op woensdagavond vanaf 2 februari

Als je altijd al eens hebt willen leren bridgen: waarom nu niet? Binnenkort zitten alle bridgeclubs weer te springen om nieuwe aanwas, dus zorg dat je erbij bent! Je hebt er de rest van je leven plezier van.
Aan de hand van Bridge in een Flits 1 van Berry Westra gaan we meteen aan de slag met de kaarten. Ik hou eerst mijn verhaal aan de hand van een powerpointpresentatie, en vervolgens gaan we het geleerde meteen in praktijk brengen.

Opfriscursus op donderdagavond vanaf 3 februari

Als je al zo’n tijd niet meer op een club hebt gespeeld is de kans groot dat er het een en ander is weggezakt. Dan is een opfriscursus onontbeerlijk. Aan de hand van Bridge in een Flits 2 van Berry Westra gaan we het stof dat op de basiskennis is neergedaald daar eens lekker van afblazen. 
De cursus bestaat uit 14 lessen van ruim tweeënhalf uur, en zijn op donderdagavond van kwart over een tot kwart voor vier (of later als we dan net lekker in een spel zitten).

Hartenboekje op donderdagmiddag vanaf 3 februari

De serie Leer Bridge met Berry bestaat uit vier delen. Het derde boek, het zogeheten Hartenboekje, behandelt verschillende biedsituaties en af- en tegenspeltechnieken en is zeer geschikt voor de licht-gevorderde clubbridger. Op de stof uit dit boek heb ik een cursus van 12 lessen gebaseerd, die je verder gaat helpen om nog meer plezier te krijgen in het mooie bridgespel.
De cursus bestaat uit 12 lessen van ruim tweeënhalf uur, en zijn op vrijdagmiddag van kwart over een tot kwart voor vier (of later als we dan net lekker in een spel zitten).

Als je belangstelling hebt, stuur me even een mailtje, en zeg er even bij voor welke cursus, dat is voor mij wel zo handig.

Corona-veilig kaarten anno 2021

Het ziet er inmiddels naar uit dat alles in september nog bepaald niet bij het oude is, dus ik zal moeten mee-veranderen. Mijn lessen mogen alleen doorgaan als we anderhalve meter afstand kunnen houden. Nou, dan doen we dat.

Ik heb mijn leslokaal opnieuw ingericht, met stoeltjes op de voorgeschreven afstand, en de tafels ertussen. Er passen dan maximaal zes cursisten in, dat is wat weinig, maar beter dan helemaal niets. Voordeel is dat het bijna privé-les wordt, nadeel dat de cursusprijs wel wat hoger moet worden.

 

Alleen, op anderhalve meter van elkaar wordt het letterlijk kaartjes gooien, dus met zijn vieren aan een tafel zitten afspelen gaat er voorlopig niet van komen. Maar daar heb ik iets op bedacht: we zien de spellen die we zouden hebben gespeeld, op het scherm. Dus we bieden, spelen en analyseren de spellen klassikaal, wat het leerrendement zeer ten goede zou moeten komen. Je mag voor elk spel een oplossing verzinnen, en leert daarnaast van wat de anderen voorstellen. Omdat iedereen de kaarten wel goed moet kunnen zien heb ik een groter scherm besteld, dus dat is ook voor de toekomst weer een voordeel.

Uiteraard zal ik de tafeltjes voor elke les goed afnemen, en moeten we onderweg naar boven netjes afstand van elkaar houden, maar dat moet wel lukken met maar een paar deelnemers. Bij griepsymptomen natuurlijk niet komen, maar dat spreekt vanzelf.

Even rust tot augustus 2020

Nu de regering vanwege COVID-19 tot zeker begin juni alle bijeenkomsten heeft verboden, moet ik er ook aan geloven: alle lessen, workshops en drives zijn geschrapt of uitgesteld. En omdat het een beetje onzin is om vlak voor de vakantie nog een hele beginners- of vervolgcursus te starten, heb ik alle activiteiten opgeschort tot het begin van het nieuwe bridgeseizoen, eind augustus.

Voor degenen die net de eerste paar lessen hadden gehad toen de pleuris uitbrak: ik blijf je gewoon huiswerk sturen voor de thuisstudie, en dring er op aan dat je kilometers blijft maken met de cd’s, Jack, en Berry’s Internet Club of andere online bridgeclubs. Ik blijf beschikbaar voor vragen op bridgegebied.

Als we in augustus de cursussen hervatten, beginnen we gewoon weer bij les 1, want van enige samenhang zal na een paar maanden niet echt sprake meer zijn. En misschien komen er nieuwe gegadigden bij, dat kan natuurlijk ook.

Blijf veilig en gezond.

 

Bridgen bij Idéfix op de dinsdagmiddag

Sinds september 2014 kun je op dinsdagmiddag bridgen bij BC Idéfix, waar ik een van de wedstrijdleiders ben. We spelen dan volgens de flexibele formule die ook bij de maandagavond wordt toegepast. We beginnen om half twee.

Je hoeft je niet van tevoren aan te melden, maar zorg wel dat je tien minuten voor aanvang aanwezig bent, dan kunnen we op tijd beginnen. Net als op de maandag kun je ook in je eentje komen als je (even) geen partner hebt, dan speel je gewoon met een andere alleenkomende of met een invaller. Leden betalen bij Idéfix 2,50, niet-leden 4,- per keer.

 

Tegenwoordig heb ik een leslokaal op zolder, en vanaf 8 maart ben ik van plan op vrijdagmiddag een bridgemiddag te houden om routine op te doen. Het worden geen lessen waarbij ik veel theorie ga staan vertellen, we gaan gewoon zoveel mogelijk spelen. Kilometers maken. Het zijn wel spellen uit mijn spellenbibliotheek, altijd met een leerzaam thema, en uiteraard zal ik uitleg en tips geven waar nodig.
Het belangrijkste is dat we routine opdoen en het plezier in het spel verhogen.

We beginnen om half twee, en deelname kost 6 euro per persoon, inclusief een kopje thee. Als je belangstelling hebt, stuur dan even een mailtje .

 

Honderdhandendrive

Op 16 maart 2013 organiseren we de honderdhandendrive weer. Een nietsontziende bridgemarathon waarin we twaalf uur achter elkaar doorkaarten: om 10.00 uur gaat de rondeklok aan en om 22.00 uur gaat hij pas weer uit, en in de tussentijd heb je 100 spellen gespeeld tegen 20 verschillende tegenstanders. Kijk op onze website voor verdere gegevens.
Het is telkens zowel voor de deelnemers als voor de organisatoren een slopende maar geweldige dag. Ik zit in de organisatie en ben een van de wedstrijdleiders, en ik kijk er nu alweer naar uit.

 

Geslaagd!

3 juni 2012

Vanmorgen heb ik het diploma Bridgedocent mogen ontvangen uit handen van de examinatoren van de Bridgebond. Dus vanaf nu ben ik geen Beun de Haas meer, maar een echte, gecertificeerde Bridgedocent. Yes.
Het was toch enger dan ik verwacht had. Een tweetal ouwe rotten zit er toch heel wat anders bij dan een groepje cursisten waar je inmiddels al wat ervaring mee hebt opgedaan. Ze waren allerprettigst hoor, maar tot mijn eigen verbazing was ik toch wel zenuwachtig. Tijdens de proefles vergat ik een paar behoorlijk basale principes uit te leggen, en dat terwijl het tijdens de repetities altijd goed ging.
Een van de examinatoren merkte op dat hij mijn one-liner ‘Wie niet sterk is, moet lang zijn’ (je kent hem vast) acuut ging opnemen in zijn repertoire. Hij vond hem prachtig.
Dat is wel een opsteker, dat ik zo’n ervaren bridgedocent nog iets heb kunnen leren, toch?

Dummy bij DOMBO

20 mei 2012

Zo af en toe moet je als beroepsbridger (nou ja, ik besta toch van het bridgen?) je gezicht laten zien bij toernooien in den lande, dus schreven Frans, Ingeborg, Cindy en ik ons in bij het DOMBO-viertallentoernooi. Dombo is een Utrechtse studentenbridgeclub die elk jaar dit vrij sterk bezette toernooi organiseert op Hemelvaartdag, zo’n dag waarop je toch niks wil doen. En hoe kan je je op zo’n dag anders noemen dan de Dauwtrappers.

Helaas was Cindy die dag onverwacht toch verhinderd, dus ik speelde met John, die enkele niveaus hoger speelt dan ik. De Dauwtrappers mochten meteen de eerste ronde aantreden tegen Het Witte Huis, waar een deel van de Nederlandse selectie zijn wekelijkse rondjes kaart, dus daar waren we kansloos tegen. Vooral omdat ik tegen de table presence van onze tegenstanders niet bestand was en geen kaart meer goed wist te leggen. We zijn aan de kant gezet met 25-0.

Nog wat van die desastreuze rondes verder zaten we dermate kansloos aan de laagste twee tafels, dat het toch niet meer uitmaakte. We lieten dus maar een wijntje aanrukken, en maakten er nog een gezellige middag van.
En toen kreeg ik dit in handen:

♠ A T 5 4
♥ A K T 7 5 3
◊ 8 5
♣ 4

John opende met 1◊, waarna mijn rechtertegenstander met 3♣ in de bocht kwam. ‘Dat zal wel Ghestem wezen,’ grapten we nog. Deze conventie is de meest gemangelde in Nederland, omdat je ermee springt in een kleur die je niet hebt, om ermee aan te geven dat je de twee overgebleven kleuren hebt. Dat wil nogal eens in de weg zitten van een mooie lange klaverkleur die je dan biedt voordat je in de gaten hebt dat dat niet is wat je wil zeggen. De tegenstanders gaven geen krimp, want ze speelden helemaal geen Ghestem, wat ik aan mijn hand wel kon zien.
Ik liet mij natuurlijk met die mooie zeskaart-met-opening de klaveren niet van het brood eten, en bood 3♥. John cuede 4♣, waarna rechts nogmaals in de bieding kwam met 4♠. ‘Zie je wel, Ghestem, ik wist het,’ lachte ik nog, maar ik vond niet dat ik nog verder moest bieden.
John daarentegen vroeg nog naar mijn azen en legde aan in (gloeps) 7♥.

Na de uitkomst van ♠V legde John het volgende fraais neer en excuseerde zich naar het toilet, in het volste vertrouwen dat ik dit wel even thuis zou brengen:

♠ 6
♥ Q 6 4
◊ A K Q T 7 2
♣ A 8 2

♠ A T 5 4
♥ A K T 7 5 3
◊ 8 5
♣ 4

Dat zag er niet verkeerd uit. Mooie ruitens waar de drie schoppenverliezers op weg kunnen, geen klaverenverliezer en ook een mooi gevulde hartenkleur.

Ik nam in de hand en speelde ♥A, terwijl ik mijmerde, ‘Mooi geboden, partner. We hebben 26 punten samen en 7♥ is vrijwel potdicht…
Links produceerde ♥2.
…het enige wat het nog tot zinken zou brengen…
Ik legde ♥4 in dummy.
…is een 4-0 zitsel in troef.’
Rechts deed afstand van ♣3.

Toen ik de ravage in me had opgenomen besefte ik dat ik dit nooit kon maken met B98 achter mijn HT7, en ik legde me neer bij -1. Toen John bij de tafel terugkwam, zag hij aan de tevreden blik van links al dat het mis was. ‘Hartens 4-0.’ ‘Hebben wij weer, maat. Volgende spel.’
Ons nevenpaar had actief zand in de biedmachine zitten strooien, zodat zij er met -1100 voor 5♠ gedoubleerd -5 mooi mee weg dachten te komen. Sorry jongens.

De laatste ronde speelden we tegen de filmsterren van de dag. Letterlijk. Een filmploeg volgde een stel jongeren op hun eerste schreden op het bridgepad vanaf de beginnerscursus. Ze hadden een half jaar geleden leren bridgen, en dit was zo te zien hun eerste kennismaking met het grote werk. Helaas was dit veld ze een paar maten te groot, ze zijn laatsten geworden. De tafel tegen hen was erg gezellig, maar met bridgen had het weinig te maken. Ergens in november wordt de documentaire bij RTL7 uitgezonden. We worden er vast uit weggeëdit.

 

100-handendrive

Dit jaar vindt de 100-handendrive plaats op 17 maart. Het is een bridgemarathon van 12 uur, waarin je 100 spellen speelt tegen 20 verschillende tegenstanders. Het is een ware slijtageslag: de bridgeklok gaat om 10.00 aan, en gaat om 22.00 uur pas weer uit. Eten, koffie halen, toilet, roken doe je allemaal maar als je dummy bent. Zowel voor de organisatie als de deelnemers is het een slopende, maar geweldige dag. Ik zit in het organisatiecommité, en ben een van de wedstrijdleiders op de dag zelf.

Zie onze website www.honderdhandendrive.nl voor verdere gegevens, en geef je gewoon nu op. Leg deze datum nu vast in je digitale agenda – klik op deze link en open het bestand in je agenda.

 

Serious Bridge Request

14 december 2011

De Serious Bridge Request drive was een groot succes. Er deden 77 paren mee, van pas begonnen cursisten tot oud-internationals, en de tussenstand was afgelopen dinsdag rond de 3350 euro. Dat lag uiteraard ook aan de veiling. Het was de organisatie gelukt om bijvoorbeeld onze kersverse wereldkampioenen T-shirts en boeken te laten signeren, en dat waren niet de enige unieke stukken onder de hamer van onze veilingmeester Arie. Onder grote hilariteit en in een enorm tempo vlogen de boeken, apparaten en kunstwerken van de tafel, en dat moet de organisatoren een goed gevoel hebben gegeven. Chapeau mensen.

Mijn gelegenheidspartner Luuk had voor deze drive mijn systeemboek van zeven kantjes (!) doorgeploegd. Hij zal het beter gekend hebben dan ik, dus dat we niet zo heel erg hoog zijn geëindigd (ach, wat zeg ik, er zaten nog 5 paren onder ons), moet toch helaas voor een groot deel op mijn conto geschreven worden. Ja, OK, we kregen niet malse tegenstanders die over het algemeen dwars door onze kaarten konden kijken, de juiste uitkomst was soms een gok die bij ons structureel verkeerd uitpakte, en de keren dat ik eigenwijs had moeten zijn, paste ik braaf.

Zoals in de laatste ronde, tegen mijn mentor (en toevallig ook de beste bridgedocente van Leiden en omstreken) Anja Koning. Tja, dan wil je natuurlijk geen beginnerssteekjes laten vallen, dus ik was er extra op gespitst om tot ver achter de komma statistisch verantwoord te spelen.

Het lot leek mij goed gezind. Ik raapte meteen, niemand kwetsbaar, de volgende mooie hand op:

♠ A Q 2
♥ A 8 7 2
◊ K J 8 4 3
♣ A

Voor mij werd gepast, en ik opende rustig 1◊. Anja legde achter mij 1♠ neer, en Luuk steunde mij met 2◊. Na een volgbod vervallen de inverted minors, dus dit betekende heel prozaïsch een 6-9 punter met ruitens mee. Achteraf had ik nu reverse harten moeten bieden om mijn stevige overwaarde te tonen, maar ik wilde mijn schoppenstop niet verzwijgen en bood 2SA. Luuk bood nu 3◊, wat ik opvatte als: Leuk dat je die schoppens tegenhoudt, maar ik zie SA helemaal niet zitten. En ik paste braaf, want het is in paren behoorlijk gênant als je eigenwijs naar 3SA gaat om te merken dat dat kansloos is, terwijl 3◊ met een overslag wordt gemaakt.

Anja kwam uit met een klein klavertje, en Luuk legde zijn dummy neer. Hij had wel gelijk dat hij SA niet echt zag zitten:

♠ 5 3
♥ T 9 6
◊ A 9 6 5
♣ B 9 7 4

N W        O       Z

♠ A Q 2
♥ A 8 7 2
◊ K J 8 4 3
♣ A

In zekere zin was ik wel blij dat we niet in 3SA zaten, want meer dan 8 slagen zag ik tegen deze goede tegenstanders niet zitten, maar ik besefte wel dat ik zou verliezen van iedereen die in 3SA een schoppenstart had gekregen. Tijd voor een speelplan.
Schoppenheer zit gegarandeerd fout, dus dat is 1 verliezer. Die derde kan ik vast wel vertroeven.
In Harten hebben we alle middenkaarten, maar HVB kunnen we met die ene A niet allemaal aan. Dat zijn twee verliezers, maar dan hebben we wel een harten ontwikkeld waar wat op weg kan, zoals die schoppen, als ik Oost maar van slag kan houden.
In Klaveren is de A er al uit, maar de volgende kunnen we troeven.
In Ruiten missen we de V. De kans dat ze links zit is ietsje groter geworden nu rechts gevolgd heeft, dus daar kan ik op snijden. Bijkomend voordeel: als ze mis zit, is Anja ingegooid. Schoppen na is feest, harten is prima, klaveren kan geen kwaad.

Dus opgewekt speel ik een kleine ruiten naar de A, voor het geval de V meteen naar beneden wil komen, en dan een kleintje naar de B. En ja hoor, West heeft toch de V. Die ziet de bui al hangen, dus ze speelt klaveren terug, ik mag het allemaal zelf doen.
Nu zal ik de harten moeten aanvallen. Ik moet hopen dat West met V- of H-dubbel zit, zodat ze het zich niet kan veroorloven om te duiken, dus ik speel een kleine harten, voor de V van links (ik slaak een zucht van verlichting), die niet anders terug kan spelen dan harten. De B van rechts neem ik met de A, en harten na is voor zijn H, waarna hij nu eindelijk schoppen mag inkaarten.
Maar dat is nu te laat. Ik stap op met de A, gooi een schopje weg op de vrijgeworstelde harten 8, en kan claimen voor 3◊+1. West knikt waarderend als ze haar schoppenslag in rook ziet opgaan door correct afspel.

Helaas was het een slechte score, want er zaten er ook in 3SA met een schoppenstart. Ja, dan kan ik het ook.

Serious Request

16 november 2011

Elk jaar wordt er door 3FM in samenwerking met het Rode Kruis een inzameling gehouden voor een stille ramp: eentje die de kranten niet (meer) haalt maar die daarom niet minder erg is, Serious Request. De donaties worden ingezameld rond een zogeheten Glazen Huis, waarin drie radiomakers zich een week zonder eten laten opsluiten. Het thema dit jaar is Moeders in Oorlogsgebieden: This One’s For Mama.

Het Glazen Huis staat dit jaar in Leiden, en omdat dat wel erg dichtbij is, kunnen de Leidse bridgers niet achterblijven. Daarom wordt er een benefietdrive georganiseerd op 11 december in het Denksportcentrum. Het is de bedoeling om honderd bridgeparen bij elkaar te krijgen om te kaarten voor het goede doel.

Ik hoop dat iedereen die dit leest in groten getale gaat komen, ik vind dit een prachtig initiatief. Klik hier voor meer informatie.

Doublet trouble

29 oktober 2011
Bridge kan zo oneerlijk zijn.
Het was Butler op de club, en we stonden er vrij redelijk voor. In de derde ronde zat ik, allen kwetsbaar, aan te kijken tegen het volgende derde-handsje:
♠ B 7 2
♥ 5 2
◊ T
♣ H V B 9 8 7 4

Cindy mocht openen maar die legde een groen kaartje neer, en Rechts had ook niks te melden, dus ik wist dat er een beul achter mij zat. Ja, dan kun je kiezen voor een gambling 3SA, maar dat vond ik kwetsbaar wel erg gortig, dus ik opende 3♣. En jawel, achter mij kwam met kracht een rood kaartje naar beneden. Cindy kon niet anders dan passen, en daar landde het paskaartje van Rechts. Met een beteuterde grijns en ‘we hangen, maat’ legde ik ook groen, en wachtte op wat er komen ging.

Links kwam uit met ◊A en Cindy legde de volgende wereldhand neer:
♠ 9 8 5
♥ A 8 7 6
◊ V 7 5
♣ T 6 2

Het zag er wel naar uit dat a: zij wat gemist hadden, en b: dit nog best mee kon vallen. Sterker nog, het viel meteen mee: toen de Aas hield, probeerde Links ook de Heer nog even. Dat was een onverwacht cadeautje. Ik troefde, stak over naar ♥ Aas en kon toen mijn hartenverliezer opruimen. Ik gaf nog drie schoppens en ♣ Aas af voor -1, en dacht dat we daarmee een mooie score zouden noteren.

Nee dus. De helft van het veld zat down te gaan in 3SA en in 6♠. Het kostte zelfs nog een paar impen. In het post-mortem liet Links zijn prachtige 21-punter zien, en vroeg aan zijn partner waarom hij niks had geboden. Die sprak toen de gouden woorden: ‘Ja, ik had niks. Als jij nou een kleur had geboden had ik nog wel wat gezegd, maar op een doublet hoef ik toch niks te zeggen?’
Er zat 4♠ en 5◊ voor ze in. Niemand. Hebben wij weer.

En daar is ze weer!

19 oktober
De operatie is goed verlopen, ik ben alweer in de running (nou ja, op krukken). Nu mijn meniscus is gefatsoeneerd zijn de scheermesjes in mijn knie weg, en daar ging het om. Deze week moet ik rust houden, maar vanaf 25 oktober kunnen we weer.
Blijven oefenen, jongens (m/v)!

Even uit de running

14 oktober
Zoals de meesten van jullie al weten word ik dinsdag aan mijn meniscus geopereerd. Het is een dagbehandeling, dus na afloop is het opzouten, krukken mee en wieberen. Eigenlijk ben ik wel blij dat voetballers elkaars knieën niet heel kunnen houden, want dat heeft een bijzonder positieve invloed gehad op de knieoperatietechniek. Hebben wij allemaal plezier van.
Het betekent wel dat ik in die week geen les zal kunnen geven, dus zowel dinsdagmiddag, woensdagavond als donderdagmiddag zul je je moeten behelpen met de computer. Voor nazorg ben ik uiteraard mailsgewijs beschikbaar.
De week daarop verwacht ik weer mobiel te zijn, en dan gaan we bij alle lessen weer door waar we gebleven waren.

Met een Canadese gans aan een touwtje door Edam

8 oktober 2011

De kroegendrive is een fantastische uitvinding. En dan vooral de viertallendrives: lekker met zijn vieren op stap door een prachtige oude binnenstad, en in de deelnemende etablissementen een kaartje leggen tegen vier mensen die ook lekker een dagje uit zijn. Wat mij voor de inwoners ook grappig lijkt is al die groepjes van vier die zich op de hoek over een kaartje buigen, wanhopig op zoek naar jouw stamcafé dat achter ze ligt.

Met het team ‘Frietje Met’ heb ik al een paar jaar de Kagher Drijf op de drivekalender staan, en de huidige samenstelling, mijn Canadese donderdagpartner Cindy Gans en ons nevenpaar Saskia en Jacqueline, bevalt zo goed dat we ons in hadden geschreven voor de 20ste Edammer Kroegentocht. En die kon natuurlijk niet op een fraaiere dag vallen: zaterdag 1 oktober was de mooiste nazomerdag die je je kon voorstellen, en we mochten hem doorbrengen in de zonovergoten steegjes met de monumentale gevels van Kaasstad Edam.

Het begon al goed. In het eerste café stonden de biedingboxen wel klaar, maar spellen waren in geen velden of wegen te bekennen. Na enig zoeken belden we de organisatie, waarna er iemand kwam kijken. Toen hij had vastgesteld dat er inderdaad nergens spellen lagen, vertrok hij weer om spellen te halen. De mensen aan de vier tafeltjes keken hem verbluft na, waarna we ongeveer tegelijkertijd begonnen te lachen. Als ze bellen dat er geen spellen liggen, neem je toch voor de zekerheid acht boards mee.

De Edammer kroegentocht is op Patton-basis. Dat betekent dat je zowel beloond wordt voor een goed parenresultaat (+120 tegen -100 is al 2-0) als voor een goed viertallenresultaat (+100 en +620 levert 12 impen op). Je moet dus paren- agressie met viertallen-degelijkheid weten te combineren. De eerste twee tafeltjes ging dat wonderwel. De manche die wij gewoon mochten maken, werd door Jac en Sas geroutineerd downgekaart, en waar onze tegenstanders de deelscore niet betwistten, noteerden we +110 en +140. We stonden na twee rondes 2e met 15-1 en 14-2.

En toen kwam het eerste spel in café Thomas. Na een 2 SA opening en Jacoby dreigden de tegenstanders in 6 Schoppen aan te leggen, maar daar stak Cindy een rood kaartje voor. Geschrokken week de leider uit naar 6 SA, waar zij met vooruitziende blik maar geen doubletje op legde. Uitkomst Schoppen V, en op tafel verscheen:
♠ 10 9 7 5 4 3
♥ A H B
◊ –
♣ H 8 6 2

Ik had uit het biedverloop al wel begrepen dat Cindy met een vijfkaart schoppen tegen zat, want ik had ze niet:
♠ –
♥ 10 9 6 4
◊ 9 7 6 5 3
♣ B 10 9 4

De leider bestelde een kleintje, en ik mocht dus meteen iets afgooien. Ja, dacht ik, je zal zien dat hartenvrouw-dubbel bij Cindy zit, dus die harten 10 van mij gaat die leider nog lelijk opbreken. Ook van dat fraaie rijtje klaveren bleef ik mooi af. Dus, uiterst tevreden over mijn briljante conclusie, gooide ik een ruitje af.
De leider testte de klaveren en ontdekte dat die niet liepen, waarna hij overging tot het incasseren van zijn ruiten. Zijn vijfkaart A H V 10 8. Precies. De enige kleur die ik met mijn leven had moeten bewaken. De hartens zaten gewoon rond, en op de ruitens konden alle verliezers van tafel gewoon worden weggewerkt. De snit op hartenvrouw durfde hij ook nog, de naarling.

Met de staart tussen de benen slopen we terug naar de andere tafel, waar ze gewoon in 6 Sch voor -2 waren gegaan. We verloren die ronde met 2-14.
Dat is nou een gans aan een touwtje: je weet zeker dat ze down gaan, maar als je doubleert vluchten ze naar het juiste contract. Die moet je dus nooit laten lopen.
En als je dat wel doet, moet je goed afgooien…

Toelatingsexamen

4 september 2011

Afgelopen zaterdag ben ik naar Utrecht getogen voor de Spelkennistest. Dat is een soort toelatingsexamen voor mensen die de opleiding tot Bridgedocent of Wedstrijdleider willen doen, en niet spelen op Tweede-Divisieniveau of hoger. Ja, ze laten niet zomaar iedereen toe tot dergelijke opleidingen. Wees gerust, ik ben geslaagd, voor beide onderdelen van de test, Spelen en Bieden.
De test bestond, heel prozaïsch, uit vragen die neerkwamen op: wat is het beste af- of tegenspel, of wat biedt u nu als West. De biedvragen gingen vrijwel vanzelf, als je je systeem beheerst krijg je dat, bij de afspelvragen zag ik een paar keer stomme dingen over het hoofd. Ja, op papier is toch anders dan met de kartonnetjes daadwerkelijk in handen.
Maar goed, nu mag ik verder met de opleiding tot Bridgedocent. Zodra die begint hou ik je op de hoogte, wie weet leer ik er nog wel heel leuke trucs.

Flitsend leren bridgen

19 juli 2011

Gisteren heeft Berry Westra zijn nieuwe lesmethode gepresenteerd: Bridge in een Flits. En ik ben helemaal om. Hij heeft een aantal bridgeles-stokpaardjes die een halve eeuw geleden nog onmisbaar waren, weer de stal in gejaagd, en ze vervangen door inzichten die in het moderne bridgen gangbaar zijn. Zo is de nadruk die er op de honneurpunten werd gelegd verplaatst naar de meerwaarde van een lange kleur (mits die troef wordt, laat Berry niet na erbij te zetten).

Zo’n vijftig jaar geleden werd bridge nog door heren gespeeld (ook letterlijk, maar daar heb ik het nu niet over – kom ik vast nog wel ’s op terug). Het paar dat de punten had speelde, en kreeg van de tegenpartij alle ruimte om rustig uit te zoeken of ze een fit hadden en of ze de manche of hoger konden spelen. Het werd als onsportief gezien om tussen te bieden, en dat zie je nog in de terminologie: als je een gedoubleerd contract haalt krijg je nog steeds 50 punten voor de ‘belediging’. Tegenwoordig is iedere vijfkaart van enig gewicht al een sprong waard, en op menig club is het niet ongebruikelijk dat je je tweede biedbeslissing op vijf-niveau mag nemen. Als je destijds in de cursus nooit enig strobreed in de weg is gelegd, is dat best even schrikken.

Bij Flits wordt onder andere de nadruk gelegd op de waarde van het zwakke sprongbieden, waarmee je kostbare ruimte van de rijke tegenpartij wegneemt waarin ze hadden kunnen bekijken of er iets voor ze in zit, en zo ja, hoe veel. Dan moet je er wel tegen kunnen dat je af en toe ‘beledigd’ wordt, maar daar word je hard van.

Wat mij vooral beviel was het feit dat cursisten al vanaf de eerste bridgeles aangemoedigd worden om op Berry’s Internet Club te gaan spelen. Daar worden elke dag 8 spellen aangeboden, die je speelt met de computer, tegen de computer. In het begin zal je niet meteen begrijpen hoe dat bieden werkt, maar afspelen kun je meteen oefenen. Want spelen, spelen, spelen, daar leer je het van. Het mooie van de BIC Toekomstclub (zo heet-ie) is dat ik daar kan komen meekijken, er is een prikbord waarop je vragen kunt stellen, en dat hij gereserveerd is voor mensen die nog geen twee jaar kaarten. Na twee jaar word je vanzelf in een hogere groep geplaatst.

Kortom, de eerstvolgende cursus gaan we leren Bridgen in een Flits. Ik heb er zin in.