|
Op 3 juni 3.00uur ’s nachts op naar De Murg in
het Zwarte Woud.
Wij waren met z’n drieén Ronald, Rob D en ondergetekende
Robbert Z.
De trip verliep naar wens, 6.30 uur rijden. We
moesten wel heel vroeg weg want het hotel had
een ,,Ruhetag”. Na alles te hebben afgehandeld
in Hotel Anker, een leuk en gezellig hotel aan
de ,,FLUSS” namen we een kijkje aan de rivier
want we waren toch ruim op tijd om de rivier te
bekijken, en al snel raakten we opgewonden, we
zagen mooie forellen in het glasheldere water
staan. We besloten een vergunning te halen en
toch maar meteen te gaan vissen. Ja, welke kant
gaan we op?, we zien wel, we gaan rijden! ,riep
ik. We kwamen bij een klein stuwtje (daar zijn
er veel van). Nou, laten we het hier maar eens
proberen, en tijdens het binnen strippen was het
al raak een mooie forel, en daarna volgden er
nog velen. Ik ging verder, door de beboste kant.
Je kon er niet gooien, maar met kleine rolworpjes
ging het prima en ja hoor hier ook vis, ik had
het helemaal naar m’n zin. Verder op stapte ik
de rivier in en zag ik Ronald staan. En Ronald
heb je al wat riep ik, nee klonk het ietwat teleurgesteld.
Dat was wel wat vreemd want er zat genoeg. Ik
begon wat te gooien en weldra wat klein spul,
ach ja vis is vis. Toen stroomafwaarts en terug
strippen met een klein streamertje……oeiiii wat
een dreun, en hangen dit was een serieuze vis,
na het maken van een foto liet ik hem trots weer
terug in z’n element.
Meteen na de volgende worp was het weer raak,
ik dacht wat een stek is dit zeg niet te geloven
nu al zoveel succes. Toen werd het wat minder,
ik liep naar Ronald toe en hij vroeg me waarmee
ik ze ving, ik liet hem het streamertje en de
nymph zien waarmee ik ze ving, en vertelde hem
dat je niet te lang op een plek moet blijven gooien
en wat meer moet wisselen van vlieg. En dat deed
hij, en het resulteerde in vis en meerdere aanbeten.
Ik ging verder, aan de andere kant van het stuwtje
gekomen was het moeilijk gooien maar met goede
rolworpen kwam je een heel eind. Nu was het echt
feest! Tjonge wat een forellen elke worp was vis,
je stond daar wat hoger op de kant, dus een genot
om het allemaal goed te kunnen zien wat er allemaal
uit de diepte verscheen en achter je vlieg aanging,
het maakte niet veel uit wat voor een vlieg er
aanzat, geweldig. Rob D ving z’n vis in een kommetje
na het stuwtje maar ja, daar waren de forellen
op een gegeven moment ook op uitgekeken. Na een
poosje kwam ik Rob weer tegen en vertelde hem
hoe het er hier aan toe ging. Hij begon het zelfde
te doen als ik en met succes hij vond het prachtig.
De volgende dag was ook helemaal top, en wel stroomafwaarts
vlakbij het hotel, geweldige aanbeten en mooie
grote forellen van gemiddeld 35 en 40 cm waren
het gevolg.
En op de derde dag begon het te regenen, oei dachten
we dat kon wel eens menens zijn en dat dacht de
hotel eigenaar Hr.Klumpp ook maar de rivier bleef
helder en het werd droog.
Na het ontbijt konden we gelijk vissen dus geen
verloren uren. Op de een of andere manier was
de vis duidelijk minder gretig. Je moest nu werken
voor een vis en op vele aantrekkelijke stukken
vingen we niets op een paar aanbeten na, dit was
echt verbazingwekkend. Zo goed als het de eerste
twee dagen was zoveel minder was het de derde
dag. Naarmate de dag vorderde was er weer wat
meer leven op het water te bespeuren en de vangsten
namen ook toe. Behalve voor mij, ik ging de andere
kant op en zag een mooie stroomversnelling, ik
had geen waadstok bij me (normaal altijd) nou
drie keer raden ! hup onderuit en zeiknat natuurlijk.
Ik besloot de auto te halen en Rob D te vertellen
van de situatie, even naar het hotel droge kleren
aan en weer terug. Bij terugkomst had Rob D zich
als de drogevlieg specialist ontpopt? En hij vertelde
me dat er mooie exemplaren tussen zaten. Dat gaf
de burger moed. Ik besloot met de auto verder
stroomafwaarts te rijden, even stoppen om te gooien
niets, tot ik weer bij een klein stuwtje kwam
en een aantal maatse forellen ving en er dus weer
in begon te geloven. Daar kwam ik de ,boys’ weer
tegen, we besloten na een half uurtje te verkassen,
we kwamen op een stek waar we met z’n drieén de
ruimte hadden, nou dit was de goedmaker van de
dag, de een na de ander vingen we en er zaten
zeer fraaie exemplaren tussen, ik ging helemaal
uit m’n dak. En nog heel veel missers er tussen
door ook, maar dat neem je voor lief. Ronald ving
ze nu ook heel goed, ik moet eerlijk zeggen voor
iemand die heel weinig ervaring op een rivier
heeft deed hij het heel goed en hij was dan ook
dik tevreden.
Wat betreft de 4e ,5e, en 6e dag verliep het vrijwel
het zelfde elke dag waren er momenten van goed
tot zeer goed en minder tot niets, kortom een
rivier die geeft en neemt en alles in zich heeft
en een ware uitdaging is.
RZ
|
|
|
