Lien Van Deuren

Hieronder vind je het artikel dat geschreven werd door Douglas De Coninck in De Morgen van zaterdag 31 mei. Het gaat over een actie die Redbull doet rond de ingebruikname van Grote Nutteloze Werken in België.

Douglas De Coninck is de journalist die “Witte olifanten” schreef, over de miljardenschandalen van de Belgische ontwikkelingssamenwerking. Hij schreef ook “Blijvende Blunders”, een boek over Grote Nutteloze Werken in België. Ik was net zijn boeken nog eens gaan ontlenen in de stadsbib voor mijn examen van Stedelijkheid. Hij had mijn blog gezien en belde me op met de vraag of hij mijn eindwerk mocht vermelden in zijn artikel voor De Morgen.

Kijk zeker ook eens op : www.redbulllosthighways.be

Dinsdag 4 maart ben ik op stap geweest, naar Goes, een stadje aan zee in Nederland.

Op de Beestenmarkt in het CC ’t Beest was er een tentoonstelling van Andre Joose; urban exploring. Het bleek een flop te zijn, stom dat ik hier ben geweest. Het waren een stuk of 10 erg blinkende foto’s, gekleefd op schuimkarton, opgehangen in de cafetaria… Echt niet de moeite dus, maar ach, dan zijn we daar ook eens geweest hé…

Door het vele zoekwerk naar leegstaande gebouwen, openbare en publieke ruimtes die buiten gebruik zijn, kwam ik op een bepaald moment bij de term ‘urban exploring’ terecht. Ik had er net een artikel over gelezen (dat ik van Delia gekregen heb) en dan ben ik het online ook tegengekomen. Best boeiend, veel mooie fotografie, niet helemaal mijn ding (iets te veel gericht op de schoonheid van verlatenheid en de natuur die het overneemt), maar best leerrijk. Zeker ivm het betreden van verlaten plekken, gevaarlijk of niet, illegaal (blijkt minimum 250euro boete op te staan), het vinden van verlaten plekken, het mooie fotograferen…

Hier vind je enkele interessante sites ivm urban exploring. Zelf ga ik komende dinsdag een bezoekje brengen aan de tentoonstelling van Andre Joosse en Dajo Brinkman in Goes (Nederland), slechts anderhalf uurtje van Antwerpen.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Urban_exploring

http://www.forbidden-places.net/urban-exploration

http://www.urbex.nl/portal.php

http://www.toxpose.com/forums/

http://www.andrejoosse.nl/

http://www.e-sense.nl/

http://www.dajobrinkman.net/

http://nl.wikipedia.org/wiki/Spoorlopen 

Bas Obladen, een werknemer bij Strukton , een Nederlandse (Utrecht) bouwbedrijf, wil een ‘tweede stad’ bouwen onder Amsterdam. Onder de grachten moeten onder meer parkeerplaatsen, sportzalen en bioscopen komen. Een half jaar geleden lanceerde het bedrijf ook al een opvallend plan voor een weg op poten als oplossing voor de dagelijkse files langs de Utrechtse wijk Overvecht.

(Herbluister op stubru.be de GoeieMiddagShow twee weken geleden)

Het plan, AMFORA (Alternatieve MultiFunctionele Ondergrondse Ruimte Amsterdam) genaamd, bestaat uit de aanleg en indeling van multifunctionele ruimte onder de grachten van Amsterdam. Door een stelsel van ondergrondse ruimtes, die in- en uitritten hebben op diverse plaatsen op de ringweg A10, kunnen verschillende functies in diverse lagen ondergronds worden gebracht. Hierbij kan onder andere gedacht worden aan parkeergelegenheden, sportzalen, bioscopen, kabels en leidingen, bevoorrading, de mogelijkheden zijn legio. In het plan is veel aandacht geschonken aan de ondergrondse beleving en architectuur. Ruimte, veiligheid en een goede oriëntatie staan hierin centraal. Bas Obladen, Senior Adviseur Strukton Civiel en bedenker van het plan, zegt: “Met dit innovatieve plan wil Strukton een bijdrage leveren aan een aanzienlijke verbetering van de leefomgeving in Amsterdam. Het is een duurzaam en realiseerbaar plan. Een stad uitbreiden de diepte in is niet futuristisch, maar noodzaak van deze tijd.”

kaart-groot.jpg

str-plattegrond_p1.pdf

De man van het beruchte boek: Le petit guide des Grands Traveaux Inutiles

Zijn echte naam is Jean-Claude Dubié, geboren in 1941 in Schaerbeek.

Hij studeerde zo’n 10 jaar lang Plastische kunsten in verschillende Brusselse scholen alvorens hij zich inschreef voor een examen om journalist te zijn bij de RTBF in 1972. Zijn broer Josy werkt er reeds en daarom neemt Jean-Claude de naam van zijn moeder over.

Zijn beroemdste reportages gaan over het Vlaams Blok (http://nl.youtube.com/view_play_list?p=D6DDFD8F194316E1 – niet meer te bezichtigen) en over de Grote Nutteloze Werken (niet online te vinden) in België.

Aan dit laatste werk begon hij in 1986, waarover hij ook het gelijknamig boek schreef.

In 2005 heeft hij een nieuw programma: Questions à la Une, iedere week kaart hij actuele thema’s aan. In 2006 krijgt hij erg veel kritiek van de Katholieke Kerk om zijn thema’s die religieus getint zijn, waarin hij zich vragen stelt over het geloof. De etiek van de RTBF wordt in vraag gesteld.

Op 13 december 2006 komt de RTBF op het scherm met het nieuws dat het Vlaams Parlement gaat afscheiden van Wallonië. Het ging om een geheime fictieve documentaire “Bye Bye Belgium” door Philippe Dutilleul. Dit werd als erg provocerend gezien en het zorgt voor paniek onder de bevolking. Er wordt nu nog steeds over gepraat, zeker omdat de RTBF er geen sanctie voor gekregen heeft.

Jean-Claude Defossé heeft meerdere prijzen ontvangen voor zijn journalistische hoogstandjes.

zie ook : http://fr.wikipedia.org/wiki/Jean-Claude_Defoss%C3%A9

Niet enkel Grote Nutteloze Werken, zijn nutteloos wanneer ze nooit in gebruik zijn geweest. Er bestaan miljoenen oude grote werken, die er momenteel nutteloos bij liggen. Fabrieken, hospitaals, huizen, ganse dorpen of straten, … Via een boek “Abandoned Places” van Henk van Rensberge (piloot, die blijkbaar ook over fotografische talenten beschikt) kom ik op zijn website terecht. Hierdoor ben ik een dagje zoet geweest met het verder en verder links volgen naar andere sites over stedelijke werken, abandoned places..

De bezochte sites:

abandoned places HENK

Yves Marchand & Romain Meffre Photography – Eastern Germany industrial vestiges

Zone-Tour : Vassens Quarry – photo

JAPANESE ABANDONED PLACES

SHEDWORKS – uncommon scenes » Christoph Gamper

Industrial Photography Archive

Bij de vorige ‘bijeenkomst’ is gebleken dat ik me teveel bezig houdt met het eindresultaat. Wat gaat mijn eindwerk worden? Hoe moet het er op het einde uitzien? Over wat gaat het? …

Het is belangrijk dat ik dat nu achterwege laat. Mijn onderzoek, hetgene wat ik nu en nog het hele jaar ga onderzoeken, bezoeken, fotograferen, tekenen, filmen, … dat wordt mijn resultaat! Mijn probleem is dat ik altijd wil denken over wat ik uiteindelijk ga doen met al mijn informatie/onderzoek, dat ik nu al wil weten dat ik in juni een schoon boekje kan afgeven met hetgene ik heb gemaakt over mijn onderzoek.

Maar dat is niet de bedoeling, stel dat er sommige dingen uiteindelijk niet lukken (bv ik geraak niet binnen in de antwerpse metrohallen), dan zou mijn hele eindwerk voor niets zijn geweest, want daar ging ik mijn boekje over maken! Ik moet dus zorgen dat mijn onderzoek, zoektocht nu; interessant genoeg is om uiteindelijk dat onderzoek zelf te presenteren als mijn eindwerk. Zo kunnen zelfs mislukkingen en vreemde wendingen in mijn onderzoek, een eigen hoofdstuk krijgen!

Geen idee of dit nu duidelijk is voor jullie, lezers, maar voor mezelf is het nu in elk geval wel duidelijker, waar ik me nu mee moet bezig houden, waar ik aan kan beginnen!!

De langverwachte onderzoeksvraag is na mijn eerste versie niet erg veel veranderd. Er is wat bijgekomen, maar ik blijf wel bij mijn oorspronkelijk interessegebied. Wat er bijkomt heeft meer te maken met wat ik wil doen na mijn eerste onderzoeken.

Ik ben gefascineerd geraakt door het absurde feit dat er in Antwerpen en andere (wereld-) steden en dorpen, een heleboel openbare bruggen, tunnels en gebouwen zijn neergezet die nooit eerder in gebruik zijn genomen. Dat er geld in werd gestoken en er nog steeds of terug in wordt geïnvesteerd, maar dat er niets nuttigs mee gedaan wordt. Ik wil graag onderzoeken welke voorbeelden ik zo kan vinden, waarom ze niet in gebruik zijn. Later in mijn onderzoek wil ik een bewuste keuze maken tussen al deze Grote Nutteloze Werken, om deze dan een “nieuwe functie” te geven OF om “iets” toe te voegen aan de GNW’s. Dit op een georganiseerde en samenhangende (niet willekeurige) manier.