Nog meer feest

Augustus is wel onze feestmaand...
1 Augustus Jan, 16 Augustus Antje, 20 Augustus Bette en 21 Augustus is onze trouwdag!
Dit jaar zelfs víjf jaar getrouwd, een echt jubileum! Met alle drukte, geboorte, verjaardagen enzo hebben we er dit jaar eigenlijk geen werk van gemaakt.

Attente (schoon)ouders uit Ommen hadden er echter wel aan gedacht!



Een prachtige bos bloemen voor ons eerste huwelijkslustrum.

Bette twee!

Hoera! 20 Augustus werd onze dochter alweer twee jaar oud! Groot feest dus. Overal slingers in huis, zingen bij het wakker worden en natuurlijk mooie kado's.

Van Arend kreeg Bette deze prachtige babypop, genaamd "my first baby Annabelle". Het was even zoeken naar een pop zónder batterijen die níet "levensecht huilt, boert en 'mama' zegt", maar deze is een echte aanrader. Van Jan kreeg ze er een mooi flesje met melk bij. Eigenlijk zijn we natuurlijk meer voor borstvoeding maar goed, dat gaat nog wat moeilijk... Bette en baby-Anna weten er in ieder geval wel raad mee!



(Baby-Anna, Chris en ik zijn de enige die die naam gebruiken. Voor Arend en Bette is het nieuwste gezinslid natuurlijk baby-Jan. Net als de echte baby-Jan. Valt niet over te praten, baby-Jan is het en blijft het. Beetje jammer van al dat roze spul dat er standaard bij zit... hadden we toch beter de "baby-born boy" kunnen kopen in plaats van de "baby-Annabelle" maar dáár zaten weer van die batterijen in...)

Omdat al wekenlang allerlei mensen langskomen met kadootjes die ALTIJD voor baby-Jan zijn, en dan vandaag alles voor Bette zou zijn, hadden we voor Arend toch ook maar een kadootje gekocht. Eigenlijk is dit tegen onze principes (jarig is jarig, en niet jarig is niet jarig) maar we vonden dit toch wat moeilijk uit te leggen aan een kereltje van drie: "Nog 191 nachtjes slapen lieverd, dan ben jij aan de beurt!". Vandaar, in het kader van onze eigen nieuw-aangeschafte mobile home:



Een echte asobak-Volvo-SUV met caravan erachter! De caravan kan ook nog open en dan zie je een keuken, bed, tafeltje, kasten en een WC'tje. Arend vindt 'm prachtig!

Na het ontbijt met kadootjes was het tijd voor Bettes iets minder feestelijke uitstapje van deze dag, met papa en Arend naar het UMCG. Foto's maken en allerlei mensen die aan je arm komen prutsen, brrr! Maar goed nieuws: het gips mocht eraf! Eindelijk! Eenmaal weer zonder gips is het net of er niks is gebeurd. Bette gaat gewoon door als altijd (inclusief halsbrekende toeren). En daar heeft ze weer meer kans voor gekregen, want:



Het Grote Kado van papa en mama: een heuse schommel in de tuin! Dat was een instant succes! Arend en Bette kunnen al een beetje zélf schommelen maar als er iemand duwt ga je natuurlijk veel hoger. "Heel hard, mama! Nog harder!"

's Middags na het slaapje begon het echte grote feest. Allebei de opa's en oma's kwamen langs en Kirsten en Franke met Lars en Stijn! Bette is ontzettend verwend met allemaal spulletjes voor baby-Anna: een wipstoeltje annex maxi-cosi, kleertjes, een trappelzak, een badje inclusief zeep en een badeendje, een fopspeen en potje, een luiertje en voor haarzelf een prachtige tas met een handspiegel, een kammetje en een haarborstel erin.



O ja, en ook nog twee haarspeldjes, die zie je hieronder.

Wat je daar nog meer ziet is de prachtige verjaardagstaart. Mama had de bakker opgebeld met de boodschap: "mijn dochter wordt twee, maak er maar iets moois van!" en dat was gelukt! Een heerlijke roomvlaai met roze creme, snoepjes, disco-confetti, heel veel slagroom en teletubbies! En natuurlijk twee kaarsjes erop die Bette hier mag uitblazen. Mama moet even een beetje helpen:



De kinderen mochten aan hun EIGEN tafeltje taart en limonade eten en drinken. Ging prima! Er is niet één bekertje omgegaan en ze vonden het prachtig, hun eigen plek. Arend had voordat er bezoek kwam de tafelindeling al gemaakt: "Ik zit hier, en Lars daar bij mij en Stijn daar aan de andere kant, en Bette zit daar!"



Na de taart met limonade is het tijd om flink in de tuin te spelen met de nieuwe schommel of binnen met alle andere verwennerij. De rest van het bezoek wil wel graag even de nieuwe caravan bekijken, gaat kinderen helpen met duwen op de schommel, haalt patat, voedt babies of gooit kroketten in de frituur. De tijd vliegt voorbij en na de patat kan Bette bijna niet meer uit haar ogen kijken van alle feest en indrukken. Wat een verjaardag!

Achab en Izebel

Postprandiaal riueel: eerst een "haaltje vanne Jezus", (uit Mijn Eerste Bijbel) daarna nog even "televisie kijken mette melkje" óf "verhaaltje van grote donkere wolk".

Het verhaaltje van de Grote Donkere Wolk is het verhaaltje "Kikker is bang" uit het boek "Kikker en zijn vriendjes" van Max Veldhuis. Bij Arends geboorte gekregen van Jacolien en Wouter, en momenteel het favoriete verhaaltjesboek van Arend en Bette. Iedere dag moeten we daaruit voorlezen! Kikker hoort enge spoken en monsters onder zijn bed en vlucht naar Eend en Varkentje. Samen zijn ze niet meer bang!

Vandaag is het verhaaltje van Achab en Izebel aan de beurt. Arend en Bette zijn vaak nog net iets te klein voor de verhaaltjes zoals ze in de kinderbijbel staan maar dat geeft niet: ze maken er zelf wel iets leuks van!



Mama: "Achab en Izebel vragen aan een stuk steen of die het wil laten regenen! Dat is dom!"

Arend: "Als plantjes dorst heeft, dan moette regenen, anders gaat de plantjes dood! Komt water uit de lucht! Alse regent, dan snel naar binnen anders wordt wij nat!"

Bette: "Hij isse heel erg BOOS!" (plaatje van Achab die kwaad is op Elia)

Elia bij de weduwe van Sarefat:



Mama: "En toen kregen Elia en deze mevrouw en het jongetje elke dag een broodje van God". (je moet het toch een béétje begrijpelijk houden, zelf-aanvullende kruikjes en bakjes meel is nog wat hoog gegrepen...)

Arend: "Met appelstroop!"

Bette: "Ja!"

Dertig!!

(ter compensatie van de vorige post zal ik ook maar even wat über-elegante foto's van mezelf online zetten)

Zestien augustus werd Antje DERTIG jaar! Wat een mijlpaal - geen twintiger meer! Ondanks de pas gearriveerde gezinsuitbreiding hebben we het groots gevierd!

Eerst kadootjes op bed. Van Bette krijg ik hier een nieuwe telefoon, een Nokia 2630! Ze helpt altijd graag met uitpakken.



Chris had er namelijk schoon genoeg van dat mijn schattige ladyphone (roze, bol, leuke motiefjes en schermachtergrondjes, lieve ringtones, boordevol onzinnige toepassingen als een menstruatiekalender en een calorieëntabel) iedere keer uitviel als hij mij wilde spreken en vanalles deed behalve bellen. Tijd voor een nieuwe dus.



Plat, no-nonsense, zwart en precies dezelfde als die van Christiaan.
Om 'm toch nog een beetje op te leuken kreeg ik van Arend een bling-bling-dingetje om eraan te knuppen. Een soort sieraadje met de letters LOVE. Romantisch!



Tenslotte van Jan een fatsoenlijke carkit voor het nieuwe speeltje, en van papa nog een cd met foute nummers omdat ik graag naar "het foute uur" van Q-music luister... wees nou eerlijk, die nummers zijn ook gewoon LEUK! Ik durf het tenminste toe te geven!



De cd bevat onder andere Little green bag, Boten Anna, Come on Eileen, Als de morgen is gekomen en Mambo no.5! Geweldig! We hebben de hele weg in de auto feest gevierd, onderweg naar...



Dit is 'm niet zelf want de afbeelding op Marktplaats was auteursrechtelijk beschermd, maar zo één is het wel. Een Burstner fun 480 tk uit 2004! Een schitterende caravan! Er zit een "kinderkamer" in, dat wil zeggen een stapelbed en nog een bedje achter een schuifgordijn, ideaal voor een gezin met drie kinderen dus. We zijn er ontzettend blij mee! Christiaan is 'm vandaag aan het ophalen!

's Avonds was het groot feest aan tafel met Antjes klassieke verjaardagsmaaltijd (sinds de basisschool): groentesoep, kippenboutjes en gebakken aardappels! Als toetje kon ik niet kiezen tussen aardbeien met slagroom of pecan-caramelijs met stukjes toffee en daarom heeft Chris het allebei gehaald. Wat een verwennerij!

En... de grootste verrassing van de dag:



Wij hadden een kippenboutje voor de vorm op Arends bord gelegd, zoals we al anderhalf jaar voor de vorm warm eten voor zijn neus zetten, en natuurlijk nóóit verwacht dat hij er ook maar één hapje van zou nemen. Vlees met velletjes en botjes eraan! Het idee! Maar zonder enige aarzeling zette hij z'n tanden erin! Hij heeft drie kippenboutjes gegeten, een beker soep, een heleboel aardappeltjes en een bakje vol aardbeien! Onvoorstelbaar gewoon. We hebben hem de hele nacht in de gaten gehouden vanwege het risico op vitamine-vergiftiging, zijn lijfje is natuurlijk totaal niet gewend aan al die voedingsstoffen, maar het lijkt allemaal goed te gaan.

We lijken na die avond een doorbraak te hebben bereikt met Arends eten: tegenwoordig maken we er een spelletje van. Hij moet "twee handen" opeten, dat wil zeggen tien hapjes. Chris of ik steken onze handen met gespreide vingers in de lucht en bij ieder hapje gaat er een vinger naar beneden. En zonder morren eet hij dan zijn bord leeg! (We zorgen wel dat er niet meer dan tien hapjes op liggen, haha). Een hele verbetering, ook wat betreft de sfeer aan tafel!

Na deze feestmaaltijd was het nog altijd niet afgelopen: 's avonds kwamen nog ouders en schoonouders (terwijl de eersten de dag ervoor nog met Christiaan op pad zijn geweest om een caravan te keuren in Dronten en de tweeden nét terug waren uit Zuid-Frankrijk!), Nanne en Ilse en Franke en Kirsten. Ik ben nog verwend met een boek over de brave soldaar Svejk, een bon voor "moeder en zoon" van Gerard Reve, VVV irischeques, Star Wars dvd's en een "envelopje".

Al met al een supergeslaagde en gezellige dertigste verjaardag!!

Boertje

Op één of andere manier komen de boertjes er bij papa een stuk makkelijker uit dan bij mama. Als Chris in de buurt is vraag ik na de voeding dan ook regelmatig "wil jij even met hem boeren?", dat scheelt zo een kwartier rondlopen en kloppen.

Hier een boertjessessie in proces:



En hier is het alweer gepiept. Zo makkelijk gaat dat! Even lekker bij papa hangen.



Kiekeboe!



Commentaar van Christiaan tijdens het schieten van deze serie: Foto 1 - "Niet van voren! Ik heb net getennist en ik heb helemaal een bezweet en vlekkerig gezicht." Foto 2 - "Niet van opzij! Zo zie je heel goed hoe pluizig en warrig mijn haar zit!" Foto 3 - "Niet van achteren! Iedereen kan dan mijn kale plekje zien!"

*Zucht* hij is nog erger dan Antje "ik lach niet want dan zie je hoe scheef mijn tanden staan". Willen jullie allemaal even iets liefs voor Christiaan bij de comments zetten?

Award!

Hoera! De Spiekers Online heeft een "Briljante Weblog Award" gewonnen! Deze is ons uitgereikt door Nanne, mijn broer. Het is nu de bedoeling dat ik de Award doorgeef aan zeven andere blogs die ik de moeite waard vind. Hier zijn natuurlijk wel een aantal regels aan verbonden:

1. De winnaar mag het logo plaatsen. Bij deze:



2. Plaats een link naar degene van wie je de Award hebt gekregen.
3. Stuur de Award naar tenminste 7 andere Bloggers, die door hun
actualiteit, thema's en designs opvallen.
4. Zet de links van deze sites op je blog.
5. Laat een berichtje achter op de betreffende site.

Mijn keuze is gevallen op de volgende blogs:

Thom Lambeck is een vriendje van Arend, Bette en Jan en zijn ouders zijn vrienden van ons. Mama Marieke schrijft regelmatig over alles wat ze meemaken. Jammer genoeg reageren er altijd maar weinig mensen op haar leuke stukjes, hopelijk komt daar nu verandering in!

Rachel Spijker is ons nichtje uit Arnhem, haar papa en mama zijn Christiaans jongste broertje en zijn vrouw. Ook zij houden bij hoe het gaat met hun spruitje en het leuke ervan is dat die maar twee weken ouder is als ónze jongste! Leuk om te vergelijken dus.

Inge (Taquoriaan) schrijft over haar leven, haar muziek, haar boeken, haar recepten en haar recente besluit zich aan te sluiten bij de Rooms-Katholieke kerk op haar eigen pagina. Ze schrijft in twee talen en er verschijnen regelmatig nieuwe posts. Ga zo door, Inge!

Renate is één van mijn beste vriendinnen, ze is huisarts en een poosje geleden verhuisd naar Sneek. Ze maakt regelmatig bizarre dingen mee en schrijft daar soms over op haar hyves-blog. Heel soms. Deze Award is dus eigenlijk een aanmoedigingsprijs om vaker te schrijven want haar stukjes zijn heel erg leuk om te lezen!

Helaas ben ik niet zo'n heel grote digi-expert en houd ik dagelijks echt niet meer dan deze paar blogs bij. Ik ga daarom nooit aan zeven andere weblogs komen! Voorlopig blijft het hier dus bij, sollicitaties voor één van de overgebleven drie Awards zijn van harte welkom in de comments melden van deze post.

Groeispurt

Onze Jan doet het geweldig!

Hieronder de statistieken die dagelijks werden bijgehouden door kraamhulp Heidi. Aan de linkerkant zien we allerlei gegevens van Jan, rechts nog een stukje (veel minder interessant) over mij. Het rode lijntje aan Jan z'n kant is de groeicurve.



Zoals jullie zien is Jan de eerste dag wat afgevallen en daarna gaat hij als een raket omhoog! Zo'n goede groeier zie je zelden, zei de verloskundige. Zie ook hieronder (bron: Ouders Online): Jan doet het echt extreem goed!

De eerste dagen
Normaal kan een baby de eerste paar dagen na de geboorte wat gewicht verliezen. Dat gewichtsverlies wordt veroorzaakt door het kwijtraken van meconium (de eerste, zwart-achtige ontlasting) en het kwijtraken van extra opgeslagen vocht. Een gezonde baby die op tijd geboren is, heeft een vetvoorraad, die gebruikt kan worden om de eerste dagen na de bevalling door te komen. Tijdens deze dagen kan de baby leren drinken aan de borst. Na enkele dagen zal de melkproductie gaan toenemen. De eerste melk, colostrum, wordt in kleine hoeveelheden aangemaakt, zodat dit goed in de maag van de pasgeboren baby past.

Start van de groei
De meeste baby's die goed uit de borst leren drinken, zullen na een paar dagen gaan groeien en na twee, hooguit drie weken boven hun geboortegewicht komen. De gemiddelde groei in deze periode ligt tussen de 90 en 200 gram per week. Sommige baby's zitten daar iets onder, andere iets erboven. Wanneer een baby minder aankomt, of niet aankomt, of na drie weken nog niet terug is op het geboortegewicht, dient er gekeken te worden naar de oorzaak waardoor de baby niet groeit.


Nog een plaatje van onze wakkere kleine kerel:

Badje

Papa doet Jan voor het eerst in bad!
Dit festijn vond beneden in de kamer plaats zodat Arend en Bette konden meegenieten. Om de beurt mochten ze op de rand van de bank staan om goed te kunnen zien wat er allemaal gebeurde.





Na het badje van Jan gingen Arend en Bette direkt hun eigen baby in bad doen!
Ontzettend handig zo'n aanrecht met ingebouwd babybadje, net als in het ziekenhuis. Arend doet eerst de kraan aan om het badje vol te laten lopen:



En daarna wordt de baby goed gewassen.



Bette mag afdrogen:



En schoon alweer! Arend en Bette zijn echte natuurtalenten in babyverzorging - boffen wij even met twee van die prima helpers als kraamverzorgster Heidi straks weer weg is!

Broertje!

De volgende ochtend kwamen opa Jan en oma Betty Arend en Bette terugbrengen! Heel tactvol hebben ze de kinderen voor de deur afgezet en zijn toen weer eventjes vertrokken om boodschappen voor ons te gaan doen (nogmaals bedankt, pap en mam!) zodat grote broer en grote zus even rustig met hun nieuwe broertje konden kennismaken.

Hier de eerste foto met alledrie de spruiten:



Arend wilde de baby héél graag eventjes vasthouden en dat mocht! Hij deed het heel erg goed, wat een goede grote broer!

Daar is hij dan...

...onze JAN!

Na een prima zwangerschap van exact 40 weken is onze zoon en ons broertje Jan geboren!

Ik had 's middags bij de verloskundige gehint dat de bevalling wel erg goed uit zou komen die dag omdat Arend en Bette uit logeren waren bij opa Jan en oma Betty. De verloskundige pakte de hint goed op en besloot even te "strippen" (vliezen een beetje losmaken van de baarmoedermond, dit kan de bevalling op gang helpen, overigens alleen als het toch al elk moment zou kunnen gebeuren). In eerste instantie leek het enige gevolg de hele middag zinloze (maar behoorlijk pijnlijke) voorweëen die niet doorzetten en wel Christiaans surfmiddag om zeep hielpen, beetje jammer dus. Maar, om 23.00, toen we net in bed lagen, barstte het ware geweld dan toch los!

Het ging voor mijn gevoel behoorlijk hard en de verloskundige kwam direkt - al zes centimeter! Na nog eens anderhalf uur volledige ontsluiting en vier persweëen later kwam ons tweede mannetje ter wereld!

Hieronder, voor het eerst óp in plaats van ín mama's buik:



Eerlijkheid gebiedt mij te vertellen dat het doorknippen van de navelstreng in scene is gezet. Die was namelijk al doorgeknipt door de verloskundige direkt nadat Jans hoofdje was geboren omdat hij tweemaal om z'n nekje gewikkeld zat, daarom ging het persen ook nogal zwaar (Jan bleef hangen) en had hij het een beetje benauwd op het laatst. Maar toch nog symbolisch de eer aan papa om moeder en kind definitief te scheiden:



Trotse vader met zijn tweede zoon:



De verloskundige kijkt Jan goed na, hier test ze de loopreflex:



De placenta wilde maar moeilijk geboren worden, dankzij Jan is het uiteindelijk toch gelukt! Hij dronk direkt zo goed uit de borst dat dat het laatste zetje heeft gegeven. Ik ben daarna onder de douche gekropen terwijl de kraamverzorgster samen met Christiaan alle rommel heeft opgeruimd en alles heeft schoongemaakt. Tegen 4.30 konden we met ons drietjes in het grote bed kruipen!

Nog even genieten van onze prachtige aanwinst:



Is hij niet zeer geslaagd?