 |
|||||||||||
|
 |
 De kerk in Boijl |
Mieke en Sietske dissen met groot enthousiasme de herinneringen op uit hun jeugd. Maar echt geestdriftig worden ze wanneer het zingen ter sprake komt. Heel hun leven hebben de twee gezongen. Al op vijf-jarige leeftijd hadden ze hun eerste optreden in de kerk van Boijl, een dorpje op een paar kilometer afstand van Noordwolde. Hand in hand zongen ze:
zeg grootmoelief, waar denkt u aan?
Ik denk aan lang geleên. Toen speelde een aardig babbeltje als jij nu om me heen. En vraag je wie dat kindje was, dan zeg ik raad eens toe dat kindje was, dat kindje was, je eigen lieve moe. |
Om te laten horen hoe het klinkt, zingen Mieke en Sietske me het liedje nog een keer voor. Zeventig jaar na dato hoort het nog altijd even helder en zuiver als het destijds moet hebben geklonken.
"Moeke heeft ook altijd veel gezongen", zo legt Sietske uit. "Veel liedjes we van moeder geleerd. En iedere avond, bij de schemering, werd er thuis gezongen. We hebben het zingen dus niet van een vreemde. Vader kwam van Fochteloo en moeke van Boijl. Zeker weten doe ik het niet maar volgens mij hebben ze elkaar destijds op het toneel leren kennen."
In het dorp woonde juffrouw de Jong, een oude onderwijzeres van wie moeke vroeger nog les had gehad. Ze reed rond in een karretje. Ze had altijd snoepjes bij zich. "En ze zag ons altijd al in de verte. En dan riep ze: 'Even voor juffrouw zingen. Dan krijgen jullie een snoepje.' Maar het gebeurde op het laatst zo vaak dat we er geen zin meer in hadden. Als we juffrouw de Jong zagen, kropen we gauw weg. Dan maar geen snoepje!" |
 Het Vrolijke Trio: Marrie, Sietske en Mieke |
Toen Mieke en Sietske een jaar of veertien waren, hebben ze met Marrie Drachtsma een zanggroepje opgericht: "Het Vrolijke Trio". Met Sietske op de mandoline en de banjo en Mieke en Marrie op de gitaar verzorgden zij een anderhalf uur durend optreden op bruiloften en andere partijen.
Ze waren bekend in heel Friesland en zelfs daar buiten: ook over de afsluitdijk en in Limburg traden zij op. Ze speelden hawaii-muziek en zongen liedjes als "Er hangt een paardenhoofdstel aan de muur." en "Wanneer ik in m'n klamboe lig te dromen".
Het trio droeg zelfgemaakte jurken van raffia in de kleuren groen, geel en blauw. "Het waren unieke jurken. Je zag ze nergens". Aldus Mieke en Sietske. |
|